Skandynawski modernizm to styl architektury i designu, który wyrobił sobie świetną opinię w latach 60. Duński architekt i projektant, Arne Jacobsen oraz Kare Klint, odnosili wielkie sukcesy w dziedzinie meblarstwa i architektury wnętrz. Pod koniec dekady nurt skandynawski zaczął się mieszać ze stylem pop i masowym wzornictwem włoskim. Nurty odnalazły wielką rzeszę konsumentów, a same wyroby były o wiele tańsze niż dobre jakościowe wyroby od znanych projektantów. Trudno się dziwić, że na lata 70-te przypada też największa popularność sklepu wnętrzarskiego IKEA. Fenomen firmy przekracza jednak zwykłą popularność, jaką może cieszyć się sklep meblowy. IKEA sprzedawała także pomysł na życie, pomysł, który był przystępny cenowo dla każdego konsumenta. Sklep oferował gotowe aranżacje, zestawy mebli do całego mieszkania, pasujące akcesoria i pomysły kulinarne – w cenie mebla oferował więc i aranżacje wnętrz bez konieczności porady z projektantem. Ikea stwarza też nowego konsumenta – takiego, który może sprawić sobie tanią sofę, więcej pieniędzy może więc wydać na sprzęt elektroniczny, hi-fi lub stereo. Oczywiście, producenci elektroniki szybko zauważyli tą metamorfozę. Po szaleństwie Ikei, powraca moda na wysoką jakość wyrobów przemysłowych i elektronicznych.
Popularność skandynawskiego modernizmu
